بررسی غلظت ذرات هوابرد و شاخص کیفیت هوا در بخش های داخلی بیمارستان بوعلی سینای قزوین(1394)
کد مقاله : 1023-EPSM
نویسندگان:
sana shokri *1، احمد نیک پی2، زینب غیاثوند2، الناز محمدزاده2
1قزوین- خیابان نوروزیان- کوچه حکمت 48- پلاک 36- طبقه اول
2دانشگاه علوم پزشکی قزوین
چکیده مقاله:
زمینه: ذرات هوابرد و کیفیت پایین هوا در بخش های بیمارستانی می توانند تاثیر نامطلوبی بر سلامتی بیماران و پرسنل بیمارستان داشته باشند.
هدف: کیفیت هوا در بخش های داخلی بیمارستان تاثیر مهمی بر سلامت پرسنل و بیماران خواهد داشت. از آنجایی که کیفیت هوا در بخش های داخلی متاثر از هوای بیرون می‌باشد، این مطالعه با هدف بررسی غلظت‌ ذرات معلق و کیفیت هوا در بخش‌های داخلی و بیرونی بیمارستان بوعلی‌سینا قزوین انجام شد.
مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی- تحلیلی از مهر تا آذر سال 1394 در بیمارستان بوعلی سینا قزوین انجام شد. نمونه‌برداری ها دو بار در هفته توسط دستگاه Micro Duct Pro، مدل HP3275-05، از شرکت Cassella با بهره‌گیری از پراب‌های ذرات PM2.5،PM10 در فلوی 5/3 لیتر بر دقیقه در مدت 10 دقیقه انجام گرفت. شاخص کیفیت هوا توسط نرم افزار Air quality index calculator محاسبه ‌شد. مقایسه و تحلیل نتایج در بخش‌های مختلف با آزمون آماری تی جفتی و پیرسون انجام شد.
یافته‌ها: بالاترین میانگین 24 ساعته غلظت ذرات هوابرد PM10 و PM2.5 به ترتیب در بخش قلب مردان 38/46 و 49/13 میکروگرم بر متر مکعب و کمترین غلظت میانگین 24 ساعته در بخش آزمایشگاه و چشم اندازه گیری شد. همبستگی مثبت و معنی داری میان غلظت ذرات معلق در محیط داخل و بیرون مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: بالا بودن نسبت کیفیت هوای داخل به بیرون نشان‌دهنده تهویه نامناسب و ارتباط هوای بخش‌های داخلی با هوای بیرون بیمارستان و منابع انتشار داخلی بر کیفیت هوا است.
کلیدواژه ها:
واژه‌های کلیدی: کیفیت هوا، ذرات معلق هوا برد، بیمارستان
وضعیت : مقاله پذیرفته شده است